Terug

0 Dag 2 (07-04-2022) Wind, heel veel wind!

Vandaag hoeven we niet te wachten tot het droog wordt als we willen beginnen met inventariseren. Alle regen is vanmorgen vroeg gevallen en wat rest is alleen de wind!

We praten eerst nog wat na over de vondst van de roestplekjes op het Vreemd speenkruid. Jeannette heeft ze gisteren nog gemeld en ze bevestigd gekregen. De zwarte roest, die minder aanwezig was is duidelijk Speenkruidroest (Uromyces ficarae) en over de gele roest wordt gezegd Boterbloem-grassenroest sl, incl. Speenkruid-zuringroest (Uromyces dactylidis sl incl. rumicis). Op het stuk dat we vandaag inventariseren (west kruiskade) blijkt veel meer roest aanwezig te zijn dan op het stuk van gisteren (midden en oosten).  

We maken eerst het midden stuk van de Kruiskade af en ploeteren op de terugweg tegen de wind in naar de auto’s. Na alle bosperceeltjes afgelopen te hebben komen we bij het gedeelte van de vogelkijkhut uit dat nog net bij het middenstuk hoort. Hier vinden we een vrolijk bloeiend Maartsviooltje; het is de eerste maar ook de laatste die we vandaag tegen zullen komen. We kijken even naar de slobeenden, broedende scholekster, grauwe ganzen en kuifeendjes op de plas en vertrekken dan naar de bosperceeltjes bij de Oostvaart.

Ook hier weer veel bramenstruiken en grote brandnetels. Ik weet inmiddels dat deze vaak groeien op land waar veel gerommeld is en de bodem stikstof- en mineraalrijk is. Dit zijn goede voedingsstoffen voor deze verstoringsplanten (alhoewel het weer geen echte verstoringsplanten zijn). Door de massale groei van de bramen krijgen de andere planten te weinig licht en zullen zich niet ontwikkelen.

Wat zich in dit gedeelte wel ontwikkeld waar geen bramen staan is de roze winterpostelein (Claytonia sibirica); wat mij betreft de soort van de dag. Een schattig paars/rozig bloemetje wat in de perceeltjes links van het fietspad ruimschoots aanwezig is en op veel beschutte plaatsen al prachtig in bloei staat. Tussen de bomen lopen we ook lekker uit de wind en hebben we alle tijd om alles goed te bekijken. Ook de veldzuring komt hier al in bloei! We komen de eerste (mannetjes) varens tegen en in het natte gedeelte zien we weer Pitrus (een Rus is een plantensoort die erg op grassen lijkt) staan en leer ik waarom het zo heet. In de kern van de stengels zit een witte pit die vroeger voor olielampen gebruikt werd en er makkelijk uit te halen is. Wat is de natuur toch mooi!

Nu we windkracht 6 - 7 getrotseerd hebben stoppen we lekker op tijd en gaan we zondagochtend het laatste stukje doen.