• 0 Recente waarnemingen rond Rijnwoude beschikbaar

    Op waarneming.nl staan ook waarnemingen die in het Spookverlaat en de Kruiskade worden gedaan. Wat wij gezien hebben en wat anderen zien staat hier. En er staat natuurlijk meer: de Wilck de Munnikenpolder We gaan op zoek naar alle gebieden 

  • 0 Uitspraak rechtbank smienten - We hebben gewonnen! - MF

    We hebben de uitspraak van de rechter binnen gekregen in het kader ons de beroepen van ons en van de Vogelbescherming met betrekking tot het faunabeheerplan smient. Onze beroepen zijn gegrond verklaard en er mogen dus geen smienten meer worden afgeschoten! Nadat het afschot al meerdere keren tijdelijk verboden was vanwege de voorlopige voorzieningen die we toegewezen hebben gekregen, pakt nu dus ook de definitieve uitspraak positief uit. Heel erg goed nieuws, de smienten zijn veilig! Nu is het alleen nog afwachten of de FBE en/of de provincie in hoger beroep gaan, maar dan zullen ze hard moeten kunnen maken dat het afschot niet negatief uit pakt voor de staat van instandhouding en dat zal niet makkelijk zijn. Veel dank voor al jullie steun en inbreng bij deze procedure, met elkaar (incl. de fijne samenwerking met Vogelbescherming) hebben we een mooi resultaat bereikt!

  • 0 Krakeend: Grijze muis

    Ik heb veel favoriete vogels, maar nu ik steeds meer vogels leer kennen merk ik dat ik meer en meer een voorkeur voor bepaalde vogels ga krijgen. Gek genoeg staan er ook een paar eenden hoog in de lijst van mijn favorieten. Vroeger keek ik daar niet zo naar om. Ik vond eenden lompe dieren die de moeite van het bestuderen niet waard waren. Ach ja, ik was toen nog jong en wat minder verstandig. Alles veranderde toen ik kennis maakte met de Eider. Alleen die naam al. En toen had ik ze nog niet eens laag over het water zien vliegen, rakelings over de golven, snel en elegant. De mooie kleur van het mannetje kan je gewoon niet ontgaan als hij voorbij scheert. Mijn interesse in eenden groeide. Nu zal ik over de wateren van het Bentwoud wel nooit een Eider zien scheren. Maar dat geeft niet want het Bentwoud heeft krakeenden, toch wel het beste na de Eider op eendengebied. Van grijze muis tot prachtvogel Voordat ik een paar maanden geleden vol enthousiasme begon aan de vogelcursus van Nico de Haan, moet ik de krakeend echt al vaak hebben gezien. Maar hij viel gewoon niet op tussen de andere eenden. Onopvallend, als een grijze muis, zwom hij rond in de wateren van het Bentwoud. Maar de krakeend was een van de eerste vogels op het programma en meteen trok ik er met de verrekijker op uit. Ik wilde het geleerde in de praktijk brengen en daarvoor hoefde ik niet ver te reizen. De krakeend houdt zich voor zover ik kan zien, en ik ben geen expert, vooral op aan de grenzen van de menselijke bebouwing. Hoewel het Heemkanaal vanaf het Bentwoud zo Zoetermeer in loopt, zie ik daar nooit een krakeend. Ze zwemmen wel in de brede sloten aan de randen. Met mijn verrekijker strak op de eenden gericht viel me nu pas op hoe mooi het mannetje is. Misschien komt dat ook omdat ik erg van grijs houd en het mannetje heeft een prachtig grijs verenkleed met een fijne tekening, die je echter vanaf de kant niet goed ziet. Eigenlijk is dit een prachteend. Alle vrouwtjes zwemmen in het water Het mannetje is dus voor mij, als beginnend vogelaar, makkelijk te herkennen. Het vrouwtje is een heel ander verhaal. Want die lijkt erg op het vrouwtje van de wilde eend. Er is wel een verschil, die ervaren vogelaars meteen spotten, zoals de witte spiegel aan de zijkant, de snavel, die oranje is bij deze soort en de wittere borst. Ik moest natuurlijk eerst even opzoeken wat ze eigenlijk bedoelen met een spiegel. Maar ja, als ik aan de kant van het water sta en zo’n krakeend zwemt tussen een groep wilde eenden, wat ze vaak doen, dan heb ik echt moeite al die vrouwtjes uit elkaar te houden. Kunnen die mannetjes dat eigenlijk wel als ze bezeten zijn door hormonen of zwemmen er allerlei kruisingen rond? Krakeenden laten zich ook niet zo makkelijk bestuderen valt mij op. Als ik, toch behoorlijk ver af, stil sta om dat mooie eendje te bewonderen, dan werpt het mannetje mij al meteen een argwanende blik toe. En voordat ik er erg in heb, zwemt hij alweer weg. Meestal met zijn vrouwtje in zijn kielzog. Wat een naam Een prangende vraag blijft voor mij wie nu weer heeft bedacht dat deze eend krakeend moet heten. Waarom noemen we hem niet gewoon grijze eend? Maar nee, in vogelland doen we graag moeilijk als dat kan, dat leer ik als net startende vogelliefhebber al wel. Roodborsten zijn niet rood, een winterkoninkje is niet wit, kleine zwanen zijn net zo wild als wilde zwanen enzovoort. Na wat zoeken op internet schijnt het zo te zijn dat de krakeend vernoemd is naar het geluidje dat hij maakt. Ik hoor het niet zo, maar ik ga de komende maanden maar eens goed luisteren als ik mijn favoriete Bentwoud eend weer ga bewonderen. Want van deze eend krijg ik niet gauw genoeg.

  • 0 Ganzen en Zwanen | Goudplevier | Waddenzee - Sovon - 2019-12

    In deze nieuwsbrief: Ganzen & zwanen: opnieuw trage start winterseizoen ganzen De Goudplevier-blues Slaapplaatsen: goede ganzentelling Waddenzee Wulpen, Bergeenden, Bontbekplevier en ‘krenten’ in september. https://www.sovon.nl/nl/publicaties/nieuwsbrief-watervogeltellingen-nederland-december-2019

  • 2 Meerkoet: Verguisde vogel

    Ik ben op een missie om alle 64 soorten vogels van het Bentwoud te herkennen en te leren kennen. Met mijn basiskennis over vogels trek ik zoveel mogelijk dit nieuwe natuurgebied in om mijn kennis over vogels te vergroten. Een deel van de vogels die leven in het Bentwoud ken ik waarschijnlijk al, maar het merendeel zijn voor mij onbekende soorten die ik ook niet meteen zal herkennen. Het wordt voor mij als beginnend vogelaar een hele uitdaging. Dus laat ik makkelijk beginnen. Met de meerkoet. Hoewel die meerkoet dus niet door iedereen makkelijk wordt gevonden. Deze, door de vogelbescherming als roetgrijs beschreven vogel, wordt nogal eens verward met het waterhoen. Maar de snavelkleuren moeten zelfs beginners als ik op het juiste pad brengen. Die van het waterhoen is rood met een gele punt en die van de meerkoet opvallend wit. Een heel boek Terwijl ik nadacht over de eerste vogelsoort voor dit blog vroeg ik me af of ik echt een heel blog zou gaan volpennen over de meerkoet. Wat valt er over te zeggen? Hij is zwart en hij dobbert in het water tenzij hij aan het vechten is, wat meerkoeten aan de lopende band lijken te doen. Toen ik echter op Texel op vakantie was, ontdekte ik in het Vogelinformatiecentrum opeens een heel boek over de meerkoet. Een heel boek? Ik kocht het meteen want tja, dit ging over een vogel die je overal tegenkomt, zeker niet alleen in het Bentwoud waar je er in elk slootje wel een paar ziet. Als ik een echte vogelaar wil worden dan kan ik wellicht het best beginnen met deze zeer algemene vogel. Het boek van Remco Daalder heeft mijn kijk op meerkoeten niet wezenlijk veranderd. Ik blijf het chagrijnige, kort aangebonden vogels vinden, de hooligans onder de vogels die fanatiek met hun snavel naar andere vogels pikken gewoon omdat het kan. Maar toch zit er meer in zo’n meerkoet dan je op het eerste gezicht denkt. Succesvolle vogel Die meerkoeten zijn ontzettend succesvol. Aan de andere kant van de wereld leven ze ook. Ze zijn eigenlijk bijna overal. Het feit dat ze op diverse continenten kunnen overleven zegt wel wat over hun aanpassingsvermogen en daar moet je toch bewondering voor hebben. Wat ik niet wist is dat de meerkoeten die je in de winter in onze sloten ziet zwemmen niet persé dezelfde hoeven te zijn als die je in de zomer hun territorium ziet verdedigen. Wij krijgen in de winter bezoek van meerkoeten uit het noordoosten terwijl een aantal van onze vogels richting Spanje en Portugal vertrekken. En meerkoeten vechten niet met alles wat toevallig voorbij zwemt. Ze weten wie ze wel aan kunnen vallen en wie niet. Vriendje van de meerkoet Van de zomer fietste ik door het Bentwoud en toen zag ik een meerkoet gebroederlijk (of gezusterlijk) naast een fuut broeden. Visioenen van dode futenjongen drijvend in het water, lek gepikt door de meerkoet, drongen zich meteen aan me op. Maar een paar meter verder zag ik eenzelfde tafereel. Dat kon toch geen toeval zijn? Meerkoeten dulden toch niemand in hun territorium? Maar, en dit leuke weetje komt uit het boek van Remco Daalder, futen dus wel. Ten eerste eten futen ander voedsel en zijn het dus geen echte concurrenten en ten tweede zijn meerkoeten bedacht op de scherpe snavel van de fuut, een gevaarlijke dolk waarmee hij van onder water uit een aanval doet op de kwetsbare buik  van de meerkoet. Tja, die futen, die kun je maar beter te vriend houden. Verder onderhoudt de meerkoet niet echt nauwe vriendschapsbanden, ook niet met mij. Je kan er niet omheen, maar gek genoeg vraag ik me ook wel eens af of ik ze zou missen als ze er niet zijn. Gelukkig komen we daar voorlopig niet achter, daarvoor doet de meerkoet het veel te goed.